وینسترول خوراکی
وینسترول خوراکی نام تجاری استروئید آنابولیک استانازول میباشد.
این ترکیب از جمله مشتقات دی هیدرو تستوسترون است اما فعالیت
آن کمتر از دی هیدرو تستوسترون میباشد.وینسترول خوراکی از نظر تکنیکی
در گروه استروئیدهای آنابولیک طبقه بندی میشود.تحقیقات نشان میدهد
این دارو میل بیشتری به رشد عضلات دارد در صورتی که میل آن به فعالیت آندروژنی کمتر است.
این دارو عمر فعالی حدود ۴۸ ساعت دارد و در دسته دارویی استروئید های آنابولیک قوی
/ آندروژنیک ( تزریقی ) دسته بندی می شود . در صورت اصل بودن این دارو عوارضی مثل آکنه ،
احتباس آب ، فشار خون بالا به ندرت دیده می شود ولی خاصیت سمی برای کبد در صورت
تزریق دارو را دارد . شکل تزریقی استانوزولول در واقع یک نوع استروئید محلول در آب مشتق از DHT می باشد .
هر دو شکل خوراکی و تزریقی این دارو ۱۷ آلفا- الکیله هستند؛ البته این مسئله باعث می شود که
فرم تزریقی دارو برای کبد نسبتاً سمی بوده و فرم خوراکی نیز در دوز های بالا برای
کبد مشکل ساز گردد. البته باید یادآوری کنم که وینسترول تزریقی فرقی با نوع
خوراکی آن ندارد ! درست به همین دلیل است که بسیاری از ورزشکاران ، وینسترول
تزریقی را به شکل خوراکی هم می کنند . حتماً می پرسید چرا کسی باید چنین کاری بکند ؟
خوب همه استروئید های ۱۷ آلفا – الکیله ، وقتی به منظور غیر فعالسازی از کبد عبور می کنند
وینسترول خوراکی
، باعث افزایش چشمگیری در نرخ تولید ۱- IGF می گردند . در حقیقت ، درست به
همین دلیل است که مصرف روزانه ۳۰ میلی گرم دیانابول به شکل خوراکی وینسترول خوراکی
( یعنی کلاً ۲۱۰ میلی گرم در هفته ) معمولاً افزایش تستسترون انانتات به بار می آورد
وینسترول خوراکی ، استروئیدی با خواص آنابولیک قوی و اندروژنیک متوسط می باشد
که افزایش چشمگیری را در سنتز پروتئین ایجاد نموده و احتباس نیتروژن را بهبود می بخشد .
از آنجا که این دارو به استروژن تبدیل نمی شود . مواردی مثل ژینکوماستی ، احتباس آب
و ذخیره چربی با الگوی زنانه ایجاد نمی کند . برای دستیابی به بهترین نتایج ضروریست
تا در کنار استفاده از استانوزولول ، از یک رژیم غذایی پرپروتئین حاوی ۳/۳ الی ۴/۴ گرم
پروتئین به ازای هر کیلو از وزن بدن در طول روز استفاده شود . و به همین دلیل است
که بسیاری از ورزشکارانی که استروئیدها را با رژیم های آبگوشت و کوکوسبزی مصرف می کنند ،
فقط به عوارض جانبی آن دست می یابند !!!
وینسترول خوراکی برای دوره های افزایش وزن سریع مناسب نبوده و معمولاً به عنوان
دارویی شناخته می شود که پیشرفت آهسته ، مداوم ، با کیفیت و ماندگاری را در
حجم خالص عضلانی ایجاد می نماید . خیلی ها وینسترول خوراکی را در دوره های دارویی
قبل از مسابقه مورد استفاده قرار می دهند ، چون این استروئید به طور مداومی
موجب افزایش سطح سختی عضلات می گردد . زمانی که مصرف وینسترول با تزریق
دوزهای متوسط پارابولان همراه گردد نتایج حاصله بسیار چشمگیر خواهد بود .
همچنین بسیاری از ورزشکاران از مسترون ، اکویی پویز ، یا تستسترون پروپیونات /
تستسترون سوسپانشن هم کمک گرفته و مسئله احتباس آب و آروماتیزاسیون را
نیز با افزودن یک آنتی استروژن حل می کنند .
مصرف وینسترول خوراکی اغلب در میان خانم ها هم مشاهده می شود .
این ورزشکاران معمولاً از دوزهای کم وینسترول خوراکی کمک گرفته و در این حالت ،
با عوارض جانبی مردانه هم مواجه نمی شوند. البته موارد نادری هم وجود دارد
که برخی از این خانم ها دوز مصرف را پابه پای مردان افزایش می دهند .
استفاده از اکساندرولون و یا دورابولین در کنار استانوزولول موجب دستیابی به
حجم خشک بسیار با کیفیتی در ورزشکاران زن می گردد.
اکثر ورزشکاران ، مصرف روزانه ۱۰ الی ۲۰ میلی گرم وینسترول خوراکی را
ترجیح می دهند ، یا اینکه به سراغ نوع تزریقی رفته و یک چهارم یا یک دوم
از آن را به شکل خوراکی میل می کنند . روش مصرف خوراکی وینسترول
تزریقی نیز بدین شکل است که یک میلی لیتر از آن را با ۹ میلی لیتر آب
ترکیب نموده و به محلولی دست می یابید که هر میلی لیتر آن برابر با ۵
میلی گرم استانوزولول می باشد ! عجب نبوغی !
از آنجا که استانوزولول موجب افزایش قدرت قابل توجهی می گردد ،
در بسیاری موارد به عنوان بخشی از دوره های حجم نیز بکار گرفته می شود .
بسیاری از مصرف کنندگان مبتدی و افراد مسن از استانوزولول برای دوره دوم شان
بهره گرفته و با مصرف همزمان پریموبولان دپو یا دکادرابولین در کنار آن به پیشرفت
های چشمگیری دست یافته اند . وینسترول خوراکی
خیلی از ورزشکاران سطح بالا هم گزارش کرده اند که با مصرف همزمان استانوزولول و
تستسترون سوسپانشن به افزایش حجم و قدرت بسیار خوبی دست پیدا نموده اند .
وینسترول خوراکی
البته لازم به ذکر است که دوز مصرف داروی این افراد بسیار بالاتر از اندازه های نرمال بوده است
، به طوری که برای هر کسی کاربرد ندارد . وینسترول خوراکی
