پرش به محتوا 
پارابولان
داروئی منحصر به فرد و فوق العاده که پر طرفدارترین استروئید تزریقی بین ورزشکاران رشته های پرورش اندام و پاورلیفتینگ است.
محبوبیت پارابولان تصادفی نیست و از خصوصیات یگانه آن ناشی می شود.
نام شیمیایی: ۱۷beta-Hydroxyestra-4,9,ll-trien-3-one
اثر آدنروژنیک: ۵۰۰
اثر آنابولیک: ۵۰۰
فعالیت پروژسترونی: معتدل
فعالیت استروژنی : ندارد
پارابولان نام تجاری ترنبولون هگزاهیدروبنزیل کربنات (Trenbolone Hexahydrobenzyl Carbonate) است
که برای مدتی توسط لابراتوآر نگما (NEGMA) فرانسه تا سال ۱۹۹۷ تولید می شد.
تا سالها پس از قطع تولید آن پارابولان در بازار سیاه فروخته می شد که همگی آنها تقلبی بودند.
جعبه اصلی پارابولان NEGMA که تولید آن در سال ۱۹۹۷ قطع شد
شکل ظاهری تولیدی شرکت NEGMA فرانسه که تا سال ۱۹۹۷ تولید می شد
دارای استر هگزاهیدروبنزیل کربنات می باشد که بر خلاف
فیناجکت (FINAJECT) و فیناپلیکس (FINAPLIX) که استروئیدهایی حیوانی می باشند
و ماده اصلی آنها ترنبولون آستات Trenbolone Acetate است که برای انسان ساخته شده و
دارای زمان ماندگاری بیشتر از دو هفته نسبت به ترنبولون آستات با نام تجاری
فیناجکت FINAJECT می باشد که استروئید پر طرفدار دهه ۸۰ آمریکا بود.
پارابولان یک استروئید قوی با اثرات بالای آندروژنیک / آنابولیک می باشد که هم
ورزشکاران تازه کار هم بدنسازان و پاورلیفترهای حرفه ای همگی می توانند از
این دارو برای افزایش سریع حجم و توده عضلانی با کیفیت به همراه مقدار قابل توجهی قدرت عضلانی در تمرینات پایه ای استفاده کنند.
مصرف مداوم و منظم پارابولان حتی بدون رژیم غدایی می تواند بدن ورزشکار را
عضلانی تر و خشک تر کند. بدون شک در اغلب ورزشکارانی که در مدت زمانی کم مقدار بالایی حجم عضلانی بدست آورده اند باید رد پارابولان را جستجو کرد.
یکی از خصوصیات منحصر به فرد پارابولان بر خلاف سایر استروئید های آنابولیکی قوی این است
که با مصرف در دوزاج بالا در بدن به استروژن تبدیل نمی شود و به اصطلاح آروماتیزه (AROMATIZE) نمی شود.
ماده ترنبولون به دلیل ساختار ملکولی منحصر به فرد خود و داشتن سه باند اضافی
تمایلی برای تبدیل به استروژن ندارد بنابر این ورزشکاران مجبور به دست و پنجه نرم کردن با مقادیر زیادی استروژن و عوارض زنانگی نیستند.
آروماتاس تستسترون فرایند تبدیل آن به استرادیول که یک هورمون زنانه است
مصرف کنندگان به خوبی می دانند که این دارو باعث احتباس آب و نمک در بدن هم نمی شود
بنابر این خیلی واضح می توان گفت که پارابولان داروی شماره یک ورزشکاران برای آمادگی در رقابت های ورزشی می باشد.
وقتی که پارابولان پمراه یک رژیم کم پربی و کم کالری مصرف شود باعث سفت تر و سخت
تر شدن وکات عضلانی می شود, و بخصوص اگر همراه با رژیم پر پروتئین مصرف شود باعث
افزایش شدید تارهای عضلانی و هم زمان افزایش متابولیسم و در نتیجه شتاب بخشیدن به سوخت بافت چربی می شود.
اما اثر بالای آندروژنیک دارو ممکن است باعث بروزسنروم تمرین بیش از حد شود وافزایش قدرت
و نمایان شدن و برجستگی و بزرگی رگها و عروق به پارگی آنها و آسیب دیدگی تارهای عضلانی بیانجامد.
استروئید
اکثر مصرف کنندگان حرفه ای, را حداقل هفته ای ۲ مرتبه مصرف می کنند ولی بعضی از آنها در
طول ۳ تا ۴ هفته مانده به مسابقات روزانه ۱ تا ۲ آمپول استفاده می کنند.
مقدار مصرف معمولی در بین ورزشکاران ۲۰۰ میلی گرم در هفته است (تقریبا هفته ای ۲ آمپول)
اما شاید بهترین طرز مصرف استفاده ۱۰۰ میلی گرم هر ۳ روز باشد.
ترکیب (منظور مصرف هم زمان و نه مخلوط کردن آنها که در بین بعضی از ورزشکاران رایج و بسیار خطرناک است)
پارابولان با وینسترول به خصوص قبل از مسابقات باعث افزایش حجم عضله و
همچنین کاهش توده چربی و کات شدن آن بصورت هم زمان می شود.
یک پیشنهاد بسیار موثر مصرف ۱۰۰ میلی گرم پارابولان هر ۳ روز و ۵۰ میلی گرم وینسترول هر ۲ روز می باشد و
برای خارج فصل مسابقات و بدست آوردن حجم عضلانی اضافه کردن روزانه ۳۰ میلی گرم دیانابول و برای ورزشکارانی
که در پی کیفت عضلات هستند اضافه کردن روزانه ۲۵ میلی گرم اکساندرلون توصیه می شود.
برای افزایش شدید حجم عضلانی با کیفیت و بدست آوردن قدرت زیاد عضلانی شاید بهترین پیشنهاد
استفاده ۲۰۰ میلی گرم پارابولان+۲۰۰میلی گرم وینسترول+۴۰ تا ۵۰ میلی گرو تورینابول خوراکی
در هفته باشد که نتیجه ای باور نکردنی دارد.
در مصرف هم زمان با هورمون رشد هم اثرات قابل رویت دیده شده است.
پارابولان یک داروی مناسب برای استفاده در تمام مدت سال نیست و دارای اثرات سمی بوده
که نباید بیشتر از ۸ هفته آنرا مصرف کرد.
این ثابت شده است که مصرف پارابولان فشار زیادی به کلیه ها و کبد می آورد و ورزشکارانی که به
مدت چندین هفته از دوزهای بالای استفاده کرده اند از تیرگی رنگ ادرار و در مواردی شدید تر از
دیده شدن خون در ادرار گزارش داده اند که نتیجه صدمه دیدن کلیه ها می باشد.
نکته بسیار مهم در اینجا این است که مصرف کنندگان پارابولان باید برای کمک کردن
به کلیه ها برای دفع مواد سمی آب زیادی در طول روز بنوشند.
پارابولان باعث احتباس آب و نمک در بدن نمی شود بنا بر این به ندرت موجب فشار
خون می شود. پارابولون هم به مانند فیناجکت باعث بروز رفتار تهاجمی و خشونت
آمیز می شود که مربوط به علائم آندروژیک ای دارو است.
نکته جالب اینکه مصرف پارابولان به تنهائی به ندرت باعث افزایش آکنه و ریزش
موی سر می شود که ناشی از شکل نگرفتن دهیدردتستوسترون (DHT) می باشد.
برخی از ورزشکاران هم گزارش هایی از سر درد و کمی اشتها در مصرف دوزهای بالاتر از ۱۰۰ میلی گرم در هفته داده اند.
پارابولان بطور قابل ملاحظه ای تولید تستوسترون از بیضه ها را در بدن کاهش می دهد که
استفاده از سیمولاتورهای تستوسترون پس از اتمام دوره داروئی توصیه می شود.
در مصرف کنندگان مسن تر ریسک بزرگ شدن غده پروستات افزایش پیدا می کند. به
ورزشکاران توصیه می شودکه در هنگام مصرف و پس از مصرف پارابولان حتما پروستات خود را از نظر اندازه معاینه کنند.
مصرف پارابولان به ورزشکاران مبتدی و افرادی که برای اولین بار از استروئیدها استفاده می کنند
توصیه و همچنین بانوان و مردان زیر ۱۸ سال توصیه نمی شود.
با وجود اینکه پارابولان اپرات قابل برگشت و غیر قابل برگشتی بر بدن بانوان دارد با ایت حال هستند
بسیاری از زنان ورزشکاری که از پارابولان برای آماده سازی خود برای مسابقات بهره می گیرند.
مقدار مصرف پیشنهادی ما برای این دسته از خانمها ۱۰۰ میلی گرم پارابولان + ۲۰ میلی گرم
وینسترول خوراکی + ۱۰۰ میلی گرم کلن بوترل در هفته می باشد و برای به حداقل رساندن عوارض جانبی
دارو مصرف بیشتر از آن و بیشتر از ۴ یا ۵ هفته توصیه نمی شود.
پارابولان
بانوان استفاده کننده از خود را در معرض عوارضی چون آکنه , اختلال در عادت ماهانه, افزایش یا کاهش
شدید میل ***ی, پرخاشگری, ریزش موی سر, افزایش رشد مو در صورت و پاها و بمی صدا که در
سه مورد آخر غیر قابل بازگشت خواهد بود, قرار می دهند.
