پرش به محتوا 
اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪ ترنبولون
ﯾﮏ اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪ ﺗﺰرﯾﻘﯽ ﺑﺎ ﻗﺪرت آﻧﺎﺑﻮﻟﯿﮏ و اﺛﺮ ﺑﺨﺸﯽ ﺑﺎﻻ و همچنین ﺧﻮاص اﺳﺘﺮوژﻧﯽ تقریباْ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ . اﯾﻦ دارو ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺗﻮﺳﻂ ﺣﺮفه ای ها (ﺳﺎبقه اﺳﺘﻔﺎده ﺣﺪاﻗﻞ ٢ ﺳﺎل ازاﺳﺘﺮوﺋﯿﺪ های ﻣﺨﺘﻠﻒ ) اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮔﺮدد.
ﺗﺮﻧﺎﺑﻮل از لحاظ ﻗﺪرت ﺑﺎﻻ و همچنین ﺧﻮاص آﻧﺪروژﻧﯽ ﺑﺎﻻ مانند ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮون و ﻣﺘﯿﻞ ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮون ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. دوره اﺛﺮ و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ دارو در ﺧﻮن ﺑﯿﺶ از ٢ روز ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺮﻧﺎﺑﻮل در شیشه های ۱۰ ﻣﯿﻠﯽ ﻟﯿﺘﺮی که هر ١ ﻣﯿﻠﯽﻟﯿﺘﺮ آن ﺷﺎﻣﻞ ۷۵ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم (ﺗﺮﻧﺎﺑﻮل آﮐﺘﯿﺖ) ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯿﮕﺮدد.
ترﻧﺎﺑﻮل یا ترنبولون
دوز ﻣﺼﺮﻓﯽ ﻣﺠﺎز ﺗﺮﻧﺎﺑﻮل ۳۰ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم در روز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ که در ﻃﻮل ﯾﮏ دوره ۶ هفته ای به ﻋﻠﺖ ﻗﺪرت اﺛﺮ ﺳﺮﯾﻊ دارو ﻓﻮق ﺣﺪود ٨ ﺗـﺎ ۱۰ کیلو گرم به وزن ورزﺷﮑﺎر اﻓﺰوده ﺧﻮاهد ﺷﺪ.
ﺟﺰ ﻋﻮارض اﺳﺘﺮوژﻧﯽ ﺑﺎﻻ که ﺑﺎ ﻣﺼﺮف دارو در ﺑﺪن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﯾﺮ اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪهای ﺳﺮﯾﻊ اﺛﺮ رخ ﻣﯽ دهد و ﺑﺎ ﻣﺼﺮف داروهای ﮐﻤﮑﯽ ﻗﺎبل کاهش ﻋﻮارض اﺳﺖ ﺷﺎﯾﻌﺎﺗﯽ که در ﻣﻮرد ﺳﻤﯽﮐﺮدن و از ﮐﺎر اﻧﺪاﺧﺘﻦ کلیه ها ﺗﻮﺳﻂ ﺗﺮﻧﺎﺑﻮل ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﭘﺎیه و اﺳﺎس ﻋﻠﻤﯽ ﻧﺪارد و بنده در هیچ ﻣﺮﺟﻊ ﻋﻠﻤﯽ رﺳﻤﯽ ذﮐﺮ اﯾﻦ ﻣﻮرد را ﻧﺪﯾﺪم ﺣﺘﯽ در ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده از دوزهای ﺑﺎﻻ ﻧﻈﯿﺮ ۵۰ ﺗﺎ ۱۰۰ ﻣﯿﻠﯽﮔﺮم در روز هم ﭼﻨﯿﻦ ﻋﻮارﺿﯽ از ﺳﻮی ورزﺷﮑﺎران ﮔﺰارش ﻧﺸﺪه اﺳﺖ .
ﻣﺼﺮف ترنبولون
دردوره های ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪهای ﺿﻌﯿﻔﯽ ﻣﺜﻞ وﯾﻨﺴﺘﺮول ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ ﺣﺠﻢ ﺗﻔﮑﯿﮑﯽ و ﺑﺎ دﯾﺎﻧﺎﺑﻮل و ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮون البته ﺑﺎ ﻋﻮارض و ﺳﺮﻋﺖ اﺛﺮ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﺑﺮای نهاﯾﺖ اﯾﺠﺎد ﺣﺠﻢ و پشته ﺳﺎزی ﺑﺼﻮرت زﯾﺮ اﺳﺖ :
Trenabol 30 mg every 1-2 days and Winstrol Depot 50 mg every 1-2 days
در دوره ﺑﺎﻻ هماﻧﻄﻮر که ﻣﺸﺎهده ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﯿﺘﻮان هر روز ۳۰ ﻣﯿﻠﯽﮔﺮم ﯾﺎ دو روزی ۶۰ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم ﺗﺮﻧﺎﺑﻮل ﺗﺰرﯾﻖ کرد که دوز ﻧﺮﻣﺎل ﻣﺼﺮف ﻧﺒﺎﯾﺪ از ۲۲۸ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم در هفته ﺗﺠﺎوز ﮐﻨﺪ که ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺪود ۵/۳۲ ﻣﯿﻠﯽ ﮔﺮم در روز ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ .
Trenabol 30 mg every 1-2 days and Diana 30 mg /day
البته دوره اﺳﺘﻔﺎده از اﮐﺴﯽ ﻣﺘﺎﻟﻮن و ﺗﺴﺘﻮﺳﺘﺮون هم ﺑﺎ ﺗﺮﻧﺎﺑﻮل وﺟﻮد دارد و ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻌﺠﺰه آﺳﺎ وﻟﯽ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل زهراﮔﯿﻦ و ﺑﺎ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﯽ به ﻧﺴﺒﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی اﺳﺖ .
هماﻧﻄﻮر که در ﭘﯿﺶ گفته ﺷﺪ ﻣﺼﺮف داروهای ﻣﮑﻤﻞ دوره ﻧﻈﯿﺮ آﻧﺘﯽ اﺳﺘﺮوژن ها و آﻧﺘﯽ آکنه ها و داروهای ﺿﺪ رﯾﺰش ﻣﻮ و دﯾﻮرﺗﯿﮏ ها در ﻣﻮرد اﺳﺘﺮوﺋﯿﺪهاﯾﯽ ﺑﺎ ﻋﻮارض آﻧﺪروژﻧﯽ ﺑﺎﻻﺣﺘﻤﺎ ﺿﺮوری اﺳﺖ ازاﯾﻦ جهت در ﻣﻮرد ﺗﺮﻧﺎﺑﻮل ﻧﯿﺰ هماﻧﻄﻮر که در ﻣﻮرد ﺧﻮاص آن گفته ﺷﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﻻزم ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ.
ترنبولون مشتقي از 19-نور تستوسترون است اما با سه باند اضافه كه از تبديل شدن اين هورمون به استروژن جلوگيري مي كند.
ترنبولون واقعا خيلي شبيه دكادورابولين با اين تفاوت كه دو باندC-9 و C-11داردكه اين دو باند خيلي مهم هستند. باند C-9مانع تبديل شدن اين هورمون به هورمون هاي ***ي زنانه (استروژن) ميشود وباند C-11موجب افزايش قابل توجه گيرنده هاي اندروژن مي شود.
ترن فعاليت استروژني ندارد و توانايي زيادي براي پيوند با گيرنده هاي اندروژن دارد كه باعث مي شود خواص انابوليك/اندروژنيك قوي تري نسبت به دكا داشته باشد. بنابراين ترن تقريبا 4 برابر انابوليك تر و هم چنين حدود 10 برابر اندروژنيك تر از دكاست.
بيشتر وزن به دست امده از اين دارو خشك و با كيفيت است.
ترنبولون موجب افزايش قابل توجه سطح IGF-1 در بافت هاي عضلاني مي شود و در واقع سبب افزايش ميزان حساسيت به IGF-1 مي شود.
اگر بخواهيم ترن را با تستوسترون مقايسه كنيم بايد بگم ترن گيرنده هاي اندروژني قوي تري نسبت به ان دارد كه همين باعث چربي سوزي بيشتر مي شود.
ترنبولون انانتات بوسيله بالا بردن احتباس نيتروژن و سنتز پروتئين در عضلات به انابوليسم بدن كمك مي كند و به نظر مي رسد كه يك رابطه متقابل قوي با گيرنده هاي انتي انابوليك هورمون گلوكوكورتيكوئيد دارد كه اين عامل باعث كاهش كورتيزول(هورمون تخريب كننده عضلات) مي شود و به رشد عضلات كمك مي كند.
اين دارو به طور قابل ملاحضه اي باعث افزايش گلبول هاي قرمز و هم چنين افزايش باز سازي ذخاير گليكوژني مي شود كه هر دو اين عوامل در ريكاوري بدن بسيار مهم هستند.
بيشترين عارضه شايع در مورد ترنبولون اين است كه مي تواند ظرفيت هوازي را كاهش دهد كه اين حالت به خاطر اتساع نايژه ها در اثر افزايش تركيبات پروستاگلاندين است به عبارت ساده تر موجب تنگي نفس مي شود.
در بيشتر مصرف كنندگان افزايش سطح خون در ترنبولون استات ديده شده تا در نسخه انانتات.
ترن به علت پايداري طولاني بايد يك الي دو بار در هفته تزريق عضلاني (i.m ) بشه.
ترنبولون هم در دوره كات و هم در دوره حجم استفاده مي شود.
