افزایش قدرت با کازئین
پروتئین های کازئین از اجزای اصلی پروتئین های شیر حیوانات میباشد(که نسبت زیاد ۸۰% کل پروتئین شیر را تشکیل میدهد),و به خاطر قابلیت استثنایی سرعت کم هضم و جذب پر طرفدار است.بخش ها/انواع مشخصی از پروتئین کازئین(که با نام های آلفا S1/S2, بتا و کاپا معرفی میشوند) با توجه به گونه هایی که ترکیب میشوند,متفاوت میباشند; منبع اصلی پروتئین های کازئین در بدن انسان توسط شیر گاو تامین میشود.در ادامه ی این راهنما کلمه ی کازئین به صورت مفرد بیان میشود ولی در برگیرنده ی هر ۴ نوع انواع پروتئین کازئین میباشد.
افزایش قدرت با کازئین
یکی از مشخصه های مجزا کننده ی پروتئین کازئین قابلیت حلال ناپذیری آن در pH کم میباشد(مانند محیطی که در آن اسید معده موجود باشد).مکانیزم جذب آرام کازئین از دلمه شدن اجزای آن وقتی که در معرض اسید معده قرار میگیرد سرچشمه میگیرد;دلمه ای که به دست می آید ته نشین شده و آمینو اسیدهای پلاسمای ماندگار و دیر هضم را به وجود می آورد.به همین دلیل
است که بیان میشود پروتئین کازئین مشخصه های ضد فرآیند متابولیکی ماندگار و دیر هضم (حداکثر ۷ تا ۸ ساعت پس از وارد شدن به معده)در مقایسه با پروتئین زود هضمی مانند پروتئین آب پنیر دارد.
افزایش قدرت با کازئین
این پروتئین مشهور هم در انواع مختلفی عرضه می شود . کازئین معمولی ( در فرم های مختلف کازئینیت و میسلار ) و کازئین هیدرولیزه . که البته خصوصیات این دو گروه بسیار متفاوت است .
کازئین معمولی گوارش کندی دارد ، مطالعات انجام شده و به چاپ رسیده از تحقیقات تغذیه و ژورنال آمریکایی تغذیه بالینی نشان داده که مصرف کازئین پس از تمرین می تواند باعث افزایش قدرت و تولید پروتئین در عضلات در طول ۲۴ ساعت بعدی شود.
افزایش قدرت با کازئین
در میان دو نوع ذکر شده ، کازئینیت ارزان تر است و نوع کم کیفیت تری به شمار می آید ولی تقریباً به خوبی در آب حل می شود . بنابر این برای نوشیدنی های پروتئینی انتخاب خوبی است . در مقابل نوع میسلار در مجاورت مایعات به شکل توده درمی آید ، شبیه به پنیر کاتیج و اغلب برای حل کردن آن در مایعات نیاز به مخلوط کن است . به خاطر سرعت گوارش کند ، پروتئین ارزشمندی برای قبل از خواب هم به شمار می آید .
کازئین هیدرولیزه خواصی کاملاً متضاد با کازئین معمولی دارد : سرعت گوارش سریع ، افزایش سریع سطوح آمینو اسیدها در خون و تحریک تولید پروتئین .
پس از پروسه هیدرولیز ، کازئین به طور عمده به دی و تری پپتایدها تجزیه می شود ( زنجیره های کوچک شامل دو یا سه آمینو اسید ) که نسبت به آمینو اسید های مجزا جذب سریعتری دارند